Rozdział XIII Part 2: Miłość może nas zaskoczyć, chociaż tego nie chcemy...

Uwaga! Kolejny Part będzie miał inną nazwę!

"Co dzień widzieć Twój uśmiech i odpowiadać uśmiechem.
Zabiorę Cię kiedyś tam, gdzie nie będzie nikogo.
Będę pieścił Twe usta, weźmy uczucia ze sobą..."
 South Blunt System - Miłość

 Franceska:

 Leon i Violetta zaśpiewali po prostu pięknie. Wyglądali ze sobą cudownie. Cieszyłam się, że w końcu się pogodzili. Pasowali do siebie jak nikt inny.
 Wstałam z fotela i podeszłam do baru, po czym zamówiłam sok. Popatrzyłam na przechodzącego tędy Jorge. Kiedy odwrócił głowę w moją stronę, uśmiechnęłam się do niego. Chłopak spojrzał za siebie, po czym znów na mnie i odwzajemnił uśmiech, po czym odszedł śmiejąc się pod nosem. Dlaczego on był wcześniej taki przygnębiony, a teraz taki wesoły? Nie wiedziałam jak na to odpowiedzieć.
 Wzięłam szklankę i wróciłam do stolika. Właśnie w tym samym momencie na scenę wszedł ten sam mężczyzna.
 - Kolejną piosenkę wykona utalentowany i przystojny Diego w piosence Yo Soy Asi!
 Chłopak wszedł na scenę i powiedział szybko do mikrofonu:
 - To dla najpiękniejszych dziewczyn z YouMixu. A w szczególności dla najładniejszej z was.... Violetty.

 Escucha y siente

Sube el volumen vas a

Enloquecer, enloquecer, enloquecer, Oh...

Entiende y siente

De corazónes rotos

Soy el rei, yo soy el rei, soy el rei Oh...

Escucha mi canción

Haz lo que te dicta el corazón

y en mi ritmo ponte a bailar 

Esto es especial

Mi estilo te va a conquistar

Mis pies se mueven al compas

Se que no lo puedes evitar

Es como sin alas volar

Mi estilo te va a conquistar

Y esque yo soy así

Mi vida es alocada

Siento que voy a mil 

Contigo todo canvia

Y es que yo soy así

Con solo una mirada

Vas a quedar de mi

Por siempre enamorada

 Muzyka przestała grać, a chłopak tylko uśmiechnął się do Violetty i zszedł ze sceny. Spojrzałam na dziewczynę, która patrzyła się na niego z szeroko otwartymi oczami. A razem z nią Leon. Jej chłopak pokręcił głową na boki i wrócił do chłopaków. To na pewno było dla niego trudne. 

***

 Diego:

 
 Byłem na serio z siebie dumny. Violetta podobała mi się odkąd zobaczyłem ją na stronie tego programu. Była piękna, utalentowana no i nie przystępna. To w niej najbardziej podobało.
 - No i co stary? - spytałem kiedy usiadłem na fotelu. - Zdziałałeś coś oprócz gapienia się w nią?
 Chwyciłem szklankę stojącą naprzeciwko mnie i włożyłem słomkę do ust.
 - Nie, ale mam już plan - odpowiedział Marco opierając się o kanapę.
 - To powiesz mi?
 - Zobaczysz za kilka minut - powiedział spoglądają na zegarek i poprawiając czarną kurtkę.
 Facet który zapowiadał występy, wszedł na scenę i przyłożył mikrofon do ust.
 - Kolejnymi uczestnikami są chłopcy, których możecie znać bardzo dobrze, jeżeli oglądaliście amerykańskiego X-Factora oraz jeżeli oglądaliście ich teledyski w internecie. Jorge, Xabier, Miguel oraz Fernando czyli zespół The Project!
 Czwórka wysokich chłopaków weszło na scenę i chwycili kilka mikrofonów. Spojrzałem na Marco, który patrzył na jednego z nich spode łba.
 - Co ci? - spytałem po cichu.
 - Widzisz tego po środku?
 - Tego z fryzurą jakby go prąd poraził?
 - Aha. To ten gościu co ci o nim mówiłem.
 Zapatrzyłem się na chłopaka którego wskazał. Więc to był on...

Razem:

Eh

'Cause the world stops 

When I put my arms around ya

Around ya, oh

And nothing even matters, eh

And nothing even matters

Fernando i Miguel:

It's like one for the haters, and two for all of those 

Who try to shut us down, they don't really know

There ain't nothing they can do that can tear us apart no

I don't care about the money, don't care about the clothes

When we're together baby anything goes

And we don't even need to prove what we feel in our hearts no

Jorge i Xabier: 

This wall we built together

There ain't no way of knocking it over

We'll be here forever

Jorge:

Getting closer and closer baby

Razem:

'Cause the world stops 

When I put my arms around ya

Around ya, oh

And nothing even matters, eh

And nothing even matters 

They can all talk

Say what they want about us 

About us, oh

And nothing even matters, oh

And nothing even matters

 Gdy przestali śpiewać, spojrzałem na Marco, który tkwił nadal w tej samej pozycji. Nie zaśpiewali nawet tak źle.... No i dziewczyny zaczęły piszczeć kiedy w ogóle ich zobaczyły. Ale to był mój przyjaciel. Nie mogłem mu tego zrobić.

***

 Fernando:

 Śpiew. To było dla mnie całe moje życie. No oprócz Clary. Ona była dla mnie jak anioł. A muzyka to niebo. Oby dwa się dopełniały tworząc cały mój świat. Gdyby tylko ona tu była...

 - Hej, Fer. - Xabier trącił moje ramię i wskazując wejście. - Zgadnij kto przyjechał. 

 Spojrzałem we wskazanym kierunku. Przed wejściem stała sama Clara i uśmiechała się do mnie tym swoim słodkim uśmiechem, który zaczarował mnie dwa lata temu.

 Nie mogłem w to uwierzyć. To było jak spełnienie najpiękniejszego snu w moim życiu. Uśmiechnąłem się i pobiegłem w jej stronę wymijając stoliki. Kiedy tylko do niej dobiegłem, złapałem ją w ramiona i podniosłem do góry. Gdy postawiłem ją na ziemię, nasze usta się spotkały. Nic nie mogło określić, jak za nią tęskniłem. Włożyłem rękę w jej długie brązowe włosy i pocałowałem bardziej namiętnie. To było właśnie te kilka lat związku na odległość. Nie mogłem żyć, nie słysząc jej głosu. To było dla mnie zbyt bolesne.
 Gdy w końcu odszczepiliśmy się od siebie, spojrzałem na nią z szeroko otwartymi oczami. Ten jej słodki uśmiech....
 - Co ty tu robisz? - spytałem zdziwiony patrząc w jej zielone oczy.
 - Przyjechałam do ciebie - odpowiedziała dziewczyna uśmiechając się promiennie.
 - A zajęcia?
 - Zaliczyłam - powiedziała dziewczyna wtulając mi się w koszulę. - Nawet nie wiesz, jak za tobą tęskniłam.
 Westchnąłem cicho i jedną rękę położyłem na jej włosach, a drugą na plecach. No było takie miłe. Przytulić się do własnej dziewczyny po tak długim czasie. Byłem szczęśliwy jak nikt inny. Miałem ochotę krzyczeć na cały głos.

***

 Marco:

Cały czas patrzyłem na Franceske. Nie wiedziałem, czy mój plan w ogóle wypali. A jeżeli tak, to to będzie niezły cud. Ale ten Jorge czy jak mu tam... cały czas się koło niej kręcił. No i oczywiście teraz musi z nim rozmawiać. Na szczęście przede mną są jeszcze jakieś dziewczyny.
 - Kolejnymi uczestniczkami są Camilla oraz Naty - powiedział mężczyzna do mikrofonu.
 Na scenę weszły dwie dziewczyny. Jedna większa, a druga mniejsza. Zapowiada się nieźle.

Camilla:

Enciende tu equipo

sube el volumen

para entender al mundo

abre tu puerta

grita en tu muro

para encontrar el rumbo

Naty:

deja que pase

llora si quieres

quita el dolor profundo

ríe por nada

cuenta conmigo

Razem:

déjale a tu corazon

muestra tu destino

déjale a tu corazon

muestra tu destino

Ven y canta

dame tu mano

cura tus heridas busca hoy tu melodía

vamos

ven y canta

sigue cantando

piénsalo en color es hoy

que tu sueño es mi canciónen y canta

dame tu mano

cura tus heridas busca hoy tu melodía

vamos

ven y canta

sigue cantando

piénsalo en color es hoy

que tu sueño es mi canción 

 Aż zamurowało mnie. Tylko dwie dziewczyny, ale piosenka była wykonana z taką energią, że aż było warto posłuchać. 

 - Niezłe są - szepnął mi Diego. 

 - Aha. Ta z czarnymi włosami ma przepiękny głos - odpowiedziałem mu po cichu. 

 I to była prawda. Jej głos był niesamowity. Mógł wbić w ścianę. Słodki, lekki, ale... mocny. 

 - Dziękujemy wam dziewczyny - powiedział mężczyzna patrząc w stronę schodzących wykonawczyń. - Kolejnym uczestnikiem jest wschodząca gwiazda muzyki Marco!

 Czułem jak bije mi serce. Wstałem z miejsca i podszedłem do sceny, gdzie dostałem mikrofon. Wbiegłem na scenę, po czym poprawiłem kurtkę i stanąłem tyłem do publiczności. Muzyka zaczęła lecieć. Przełknąłem ślinę i odwróciłem się. 

Marco:

Hoy contigo estoy mejor, si todo sale mal 

Lo puedo encaminar y estar mejor 

Me puedes escuchar y decir no, no, no 

Hoy se lo que debo hacer y nunca más 

( w czasie śpiewania ) Szybko podszedłem po drugi mikrofon i zbiegłem ze sceny. Podbiegłem do Franceski i wręczyłem go jej, po czym chwyciłem ją za rękę i pociągnąłem na scenę. 

Regresara el dolor, oh oh oh oh 

Si no lo puedo ver, enséñame 

Teraz już dziewczyna się do mnie przyłączyła.

Razem:

Pienso que las cosas suceden 

Y el porqué solo está en mi mente 

Siento que sola no lo puedo ver hoy, hoy, hoy…

Ahora se, todo es diferente, 

Veo que nada nos detiene 

Yo lo sé, mi mejor amiga eres tú

 Trzymałem ją w ramionach jeszcze po piruecie i patrzyłem w jej piękne oczy. Uśmiechnąłem się, a ona odwzajemniła się tym samym. To chyba najpiękniejszy dzień mojego życia.

***

Tak oto nowy part rozdziały 13... I jak wam się podoba? Jak dla mnie jest nawet spoko... Jak obiecywałam jest Marceska no i jest troszkę wątku Clary i Fernando... Chciałabym się dzisiaj z wami podzielić nazwą ostatniego partu: Jedna piosenka, a złączyła dwa serca... 

No więc jest to nazwa parta, ale będzie to również nazwa mojego bloga, który będzie o moim ulubionym ostatnio paringu czyli... Fedemile... A dlaczego to jest też nazwa parta? Bo tu też będzie o tym pięknym paringu :-D No więc mam nadzieję, że wam się spodoba :-D

Dobra, tak kończę dzisiejszy post ( albo part, jak kto woli ) z góry dzięki za wejścia i komentarze ( których jest ostatnio mało i miałam nie dawać tego parta za karę :-D ) i jeszcze za obserwatorów... Następny i zarazem ostatni part jakoś tak na początku albo w środku tygodnia ( albo jutro lub w niedzielę jak się wyrobię :-D ).... Pozdrowienia i do nexta :-D

/~~Kriena

CZYTASZ = KOMENTUJESZ ♥

To dużo nie kosztuje, ale wiele daje :-D